Miqtë

Miqtë janë si lumenj të rrjedhshëm
Dikush vjen rrëmbimthi, dikush paqësisht.
Tek dikush duart lajmë vetëm.
Tek dikush shpirtin tërësisht.

Can Yucel

Shqip

S.K.

Dostlar ırmak gibidir 

Kiminin suyu az, kiminin çok 

Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca 

Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya 

A mund ta ndash?

Ti me mua turravrapin mes reve bardhoshe
Ti me mua takimin ne ndarjen e parakohshme
A mund ta ndash?

Gonxhen qe cel kur rrezen e diellit nuhat.
Jeten qe lulezon ne shtratin e perroit te thate
Token qe cdo mbremje zgjon vetmine
Gjethen qe gezon nje hije cdo agim.
Me mua a mund ta ndash?

Ti me mua aromen e shiut kur bie
Cicerimen e harabelit ne dritare
Kafazin e zogut qe kerkon hije
ne pellemben enderrimtare.
Me mua a mund ta ndash?

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

Nurullah Genç

Shqip
S.K.

Dy rrugë

Dy rrugë m'u ndanë në një pyll vjeshtak
T'i shihja të dyja s'kisha mundësi
Përpara tyre qëndrova gjate...
Me sy ndoqa njërën larg
se si përhumbej në drizëri.

Pastaj vështrova udhën tjetër
dhe ndoshta nisa ta admiroj
se ish me bar dhe e paprekur,
megjithëse gjurmët lënë ndër shekuj
e kishin regjur po njësoj.

Te dyja atë mëngjes më bene prite
me gjethe që s'i kish shkelur hap.
Te parën e lashë për tjetër ditë,
ndonëse dyshoja që perënditë
këtu do të më sillnin prapë.

Ditët, vitet rrodhën lumë
Tani s'e fsheh dot psherëtimën
Dy rrugë m'u ndanë në pyll dhe unë....
une zgjodha atë me me pak gjurmë
dhe kjo e bëri gjithë ndryshimin.

Robert Frost

Shqip
S.K.

© Saimir Kamberi

Çdo gjë fshihet në ty

Je e rëndë aq sa toka të tërheq

E lehtë aq sa krahët fëshfërijnë

E gjallë aq sa zemra të troket

E re aq sa sytë shohin largësinë

Je e mirë aq sa ata që ke dashur

E keqe aq sa ata që ke urryer në jetë

Çfarëdo ngjyre pastë syri e faqja 

Ajo çka sheh tjetri përballë është ngjyra jote e vërtetë

Mos i mbivlerëso ato çka ke jetuar

Sa të rrosh, aq më shumë fundit i afrohesh

Sado vite të kesh mbi shpinë

Jeta zgjat aq sa të dashurosh

Je e lumtur aq sa mund te qeshësh

Aq sa do të qash............e trishtë

Dhe mos mendo që çdo gjë mbaroi

Për çdo ngashërim, një ditë do të qeshësh sërish

Në lindjen e diellit ndodhet vlera që të dha natyra

Dhe ti je njerëzore për aq vlerë sa tjetrit i jep

Nën driten e hënës ndodhet malli për të dashurin

Dhe aq mall sa të ndjesh, me të aq afër je

Nëse një ditë do të thuash gënjeshtër

Aq sa te kenë besim tek ty, lëri ta besojnë

Mos harro! Je e njomur aq sa shiu të lag

E ngrohtë aq sa rrezet e diellit të lëmojnë

Je vetëm aq sa veten të vetmuar ta ndjesh

E fortë aq sa veten të tillë ta ndjesh

E bukur aq sa.....

*****

Ja pra kjo është jeta!

Për aq kohë sa mban mend këto, do të thotë se jeton

Në të kundërt do fishkesh për çdo frymë që merr

Dhe do harrohesh aq shpejt sa tjetrin e harron

Lulja është e bukur aq sa vaditet

Trumcaku i dashur aq sa cicëron

Femija, aq sa qan, i vogël

Dhe ti e ditur aq sa mëson

Mëso edhe këtë!

Do dashurohesh aq sa dashuron.

Can Yucel

Shqip

S.K.

Saimir Kamberi ©