Pjesa më e bukur e të qënit me ty

E di cila është pjesa më e bukur e te qënit me ty?

Te ndjej afshin tënd thelle në brendësi

që pa ma prekur dorën, pëllëmbën ma djersit

E di cila është pjesa më e keqe e të qënit me ty?

Të flasim për orë të tëra për motin, për punën,

ndërkohe që për te thene “te dua” rishtas kafshoj gjuhën

E di cila është pjesa më emocionuese e të qënit me ty?

Me ty të qesh, të qaj, të mendoj……për të njëjtat gjëra……njëkohesisht

Madje dhe kur je pranë meje, të përmallohem cmendurisht.

E di cila është pjesa më e dhimbshme e të qënit me ty?

Me gjithë ato persona të huaj të të ndaj. Atë që me ty rri,

cdokënd që të flet, cdokënd që të qesh ta xhelozoj si fëmijë

E di cila është pjesa më lumturuese e të qënit me ty?

Të endemi rrugëve me frikën se mos na sheh njeri

Për inat të  cadrës ne dorë, te lagemi bashke ne shi

Me një buqetë lulesh të freskëta në vendtakimin tonë të të pres

Te hamë të njëjtat  gjëra në të njëjtin vend për mëngjes

E di cila është pjesa më romantike e të qënit me ty?

Ato që s’ti kisha thënë gjatë ditës, në netët pa ty, tua tregoj hënës dhe yjeve

Të të gjej në faqet e librit që po lexoj, në cdo varg kënge a poezie.

E di cila është pjesa më e veshtire e të qënit me ty?

Nga frika se mund të të humbas,

ato ndjenja që provova për herë të parë në jetë,

t’i burgos në një varkë pa rrema në detin e shpresës.

Në vend të të dashuruarve, të arrij të mbëtemi miq për vite me rradhe.

Të ec këmbëzbathur në tehun më të mprehtë

Kur më pikon zemra, në vend te kripës t’i hedh lotët e harresës

E di cila është pasoja anësore e të qënit me ty?

E ti nga mund ta dish…

Ti nuk ishe kurrë me mua

Po të kishe qenë, pëllëmba s’do më djersitej

Majën e gjuhës s’do kafshoja

Nga pranë nuk do të të përmalloja

Nuk do xhelozoja si fëmijë

S’do lagesha nëpër shi

Te ecja në rrugë nuk do kisha drojë

Hënën e yjet s’do t’i detyroja të më dëgjojnë

Pas cdo kënge nuk do dehesha

Nuk do kisha frikë të të humbisja,

Me këmbë përgjakur do ta kridhja në det frikën.

Dhe pas cdo rrahje zemre emrin tënd do thërrisja

Por ti me mua nuk ishe kurrë ….

Ose mendjen e kishe gjetkë ose zemrën.

Can Yucel

Shqip 

S.K.

Saimir Kamberi ©